Instrukcja układania kostki brukowej
Instrukcja układania kostki brukowej
Najpopularniejszym obecnie materiałem do wykańczania stałych elementów otoczenia jest kostka brukowa.
Duży wybór kształtów, materiałów i kolorów kostek brukowych sprzyja tworzeniu różnorodnych wzorów, daje wiele możliwości projektowania. Warto pamiętać jednak, by kolor harmonizował z elewacją budynku, z pewnością wpłynie to korzystnie na końcowy efekt wizualny.
Zanim przystąpimy do prac, musimy właściwie dokonać wyboru grubości materiału. Inną wytrzymałość, odporność na nacisk i uszkodzenia mechaniczne itp. musi mieć kostka, która będzie układana na ogrodowych ścieżkach, a inną – ta, którą wykończymy teren wokół domu czy podjazd do garażu.
W naszej ofercie handlowej znaleźć można kostki o różnych kształtach i grubościach. Cieńsze kostki nadają się świetnie na tarasy, ścieżki
i placyki, po których będzie się jedynie chodzić natomiast nawierzchnie, które muszą wytrzymać większe obciążenie należy wykonać z kostki
o grubości 8 lub 10 cm.
Zanim przystąpimy do układania kostki i galanterii należy dokładnie sprawdzić, czy dostarczony towar jest zgodny z zamówieniem oraz czy nie posiada on wad. W takim przypadku należy to niezwłocznie zgłosić dostawcy towaru.
Pamiętaj! Po zbudowaniu konstrukcji z wadliwego towaru, producent nie poniesie kosztu ewentualnej rozbiórki i ponownego ułożenia kostki.
Najczęściej popełniane błędy przy układaniu nawierzchni z kostki brukowej to:
– niewłaściwe zaprojektowanie podbudowy
– źle dobrany rodzaj kostki,
– zbyt ciasne ułożenie kostki,
– nieprawidłowo wyprofilowana nawierzchnia,
– zagęszczanie urządzeniami bez nakładki zabezpieczającej z tworzywa,
– ułożenie kostek bez mieszania ich z kilku palet, szczególnie w melanżach
– pozostawienie na nawierzchni kostki zanieczyszczonych piasków, ziemi i innych materiałów brudzących.
1. Grunt
Przygotowanie gruntu pod nawierzchnię z kostki brukowej zaczynamy od korytowania. Jest to usunięcie wierzchniej warstwy gleby na taką
głębokość, która umożliwi położenie wszystkich warstw nawierzchni tak, aby ostatnia warstwa kostki brukowej była na równym poziomie
z resztą gruntu. Przygotowany grunt przed wykonaniem podbudowy powinien być nośny i niewysadzinowy.
2. Podbudowa
Niewidoczny, ale kluczowy element w prawidłowym wykonaniu nawierzchni to podbudowa. Jest to warstwa odpowiadająca za równomierne przeniesienie obciążeń z nawierzchni na grunt rodzimy. Pełni również rolę warstwy mrozochronnej i stanowi podstawę dla równego ułożenia kostki.
Dno powstałego wcześniej koryta należy wyrównać i wyłożyć odpowiednią warstwą podbudowy. Podbudowę wykonuje się z kruszywa
grubego, które wykładane jest na dnie koryta i mocno zagęszczane czyli ubijane.
Od podbudowy zależy jakość i wytrzymałość całej nawierzchni. Do prawidłowego jej wykonania należy wykorzystać kruszywa o frakcji
0-60 (żwiry, grysy, tłucznie, beton kruszony). O grubości podbudowy decyduje rodzaj gruntu oraz przeznaczenie nawierzchni (30-60 cm).
Kruszywa należy nanosić warstwowo – zgodnie z uziarnieniem: od najgrubszych począwszy, dobrze zagęszczając każdą z warstw.
Aby zagwarantować dobry spływ wody deszczowej z ułożonej powierzchni, ważne jest mocne zagęszczenie i odpowiednie wyprofilowanie całego terenu. Górną warstwę pod kostką należy wykonać pod każdy rodzaj kostki i pod każdy rodzaj obciążenia. Grubość tej warstwy nie powinna przekraczać 4 cm, zalecane jest użycie grysów 2-5 mm. Nie dopuszcza się wykonania tej warstwy z materiałów nienaturalnych lub zanieczyszczonych np. piasków hutniczych, kopalnianych, gdyż może to spowodować przebarwienia na elementach brukowych.
Podbudowa winna być w całości przesiąkliwa!
W przypadku wystąpienia dodatkowych czynników powodujących nadmiernie utrzymywanie się wody i wilgoci w podbudowie należy wykonać dodatkowe drenaże, umożliwiające jej odprowadzenie. Niezastosowanie się do w/w zaleceń może spowodować długotrwałe utrzymanie się
wilgoci co powoduje:
– nasilone występowanie wykwitów wapiennych i przebarwień różnego pochodzenia,
– wzmożony porost glonów, porostów i mchu.
Reklamacje wynikające z niezastosowania się do w/w zaleceń nie będą uwzględniane przez producenta wyrobów.
3. Układanie kostki brukowej
Kostki na przygotowaną podbudowę powinny być pobierane z co najmniej 4 palet, tak aby zniwelować ewentualne różnice w odcieniach powstałych niezależnie od producenta, poprzez użycie do produkcji naturalnych kruszyw, cementu, które z natury nie gwarantują stabilności odcieni.
Szczególnej staranności w układaniu wymagają melanże, należy je układać z jak największej ilości palet równocześnie, zapewniając sobie w ten sposób oryginalny i niepowtarzalny układ kolorów.
4. Fugowanie ułożonej powierzchni
Przy układaniu kostki należy zachować spoiny (fugi), które nie powinny być mniejsze niż 3 mm. Znajdujące się na kostce fabrycznie wykonane wypustki dystansowe nie zwalniają z obowiązku zachowania odpowiedniej fugi. Do zasypywania spoin należy stosować tylko płukane piaski, nie zawierające drobnych pyłów lub gliny, ponieważ ich obecność może spowodować trwałe odbarwienie powierzchni. Pozostawienie piasku na kostce również może spowodować nieodwracalne przebarwienia, dlatego należy go niezwłocznie po zasypaniu spoin usunąć z powierzchni kostki. Niedopuszczalne jest fugowanie zaprawami na bazie cementu lub wapna.
5. Zagęszczenie powierzchni kostki
Przed zagęszczeniem należy się upewnić, że kostka jest sucha, a z jej powierzchni zostały usunięte wszelkie zanieczyszczenia i piasek.
Do zagęszczania należy bezwzględnie używać płyty wibracyjnej z nakładką z tworzywa sztucznego. Przy kostkach z mini fazą, bezfazowych oraz przy powierzchniach o dużym obciążeniu należy się upewnić, że spoiny zostały należycie zasypane. Daje to gwarancję stabilności powierzchni oraz zapobiega uszkodzeniu krawędzi przylicowych.
6. Fugowanie krawężników i obrzeży
Układanie krawężnika lub innych obrzeży ścieżek z kostki brukowej ma na celu rozdzielnie różnych funkcji stref w ogrodzie. Drugim aspektem jest estetyka, ale najważniejszą funkcją obrzeży jest wzmocnienie nawierzchni i zabezpieczenie przed rozsuwaniem się elementów pod
wpływem obciążenia.
Przy układaniu krawężników i obrzeży należy zachować odpowiednie szerokości spoin (fug) nie mniej niż 3-5 mm. Producent nie zaleca fugowania spoin tych elementów. W przypadku konieczności fugowania zaleca się wykonać to masą elastyczną.
Niezachowanie tych warunków może spowodować uszkodzenie krawędzi przylicowych.
7. Użytkowanie i pielęgnacja
Nawierzchnia wokół domu pełni dwie ważne funkcje – dekoracyjną oraz stricte użytkową. Podjazd czy alejki powinny być stabilne i estetyczne przez wiele lat, niezależnie od pory roku. Ostateczny efekt zależy jednak od właściwej aranżacji i odpowiedniej pielęgnacji.
Po zagęszczeniu powierzchni, kostka brukowa może być natychmiast używana, pod warunkiem osiągnięcia jej dojrzałości i wytrzymałości
(po 28 dniach od daty produkcji).
Nawierzchnie wyłożone kostką brukową są nieustannie narażone na wpływ szkodliwych czynników – zmienne warunki pogodowe, intensywne użytkowanie, a także zaplamienia, działanie mikroorganizmów, czy zachwaszczanie. Należy unikać zabrudzeń, takich jak: zalegające liście, oleje silnikowe, glina, ziemia, soki, kawa wino itp. i jak najszybciej je usunąć i zmyć wodą. Wszystkie te elementy wpływają na wygląd i trwałość
kostki, dlatego też warto pamiętać o odpowiedniej pielęgnacji.
W celu utrzymania estetycznego wyglądu i odświeżenia kostki zaleca się 1-2 razy w roku umycie całej powierzchni myjką ciśnieniową. Istnieje możliwość zastosowania impregnatów, które poprawią wyrazistość kolorów i pomogą w utrzymaniu czystości powierzchni. Powierzchnię przed naniesieniem impregnatu należy gruntownie oczyścić myjką ciśnieniową, usunąć wszelkie plamy i wykwity, gdyż w przeciwnym razie mogą zostać one utrwalone. Do impregnacji powierzchnia musi być sucha! W przypadku usuwania trudnych zabrudzeń, takich jak plamy z tłuszczu czy oleju silnikowego, musimy być ostrożni, gdyż silne środki chemiczne lub mechaniczne, zeskrobywanie, mogą spowodować odbarwienia
i naruszyć strukturę kostki. W takich przypadkach najlepiej wykorzystać specjalistyczne preparaty.
8. Odladzanie
Betonowa kostka brukowa to materiał wytrzymały i łatwy w utrzymaniu, jednak nawet on zimą nie jest w pełni odporny na działanie czynników zewnętrznych. Jeśli nie dostosujemy się do kilku zasad, wiosną nasze ścieżki i podjazd mogą zmienić się nie do poznania!
Bez właściwego oczyszczania, odśnieżania i odladzania powierzchnia z kostki brukowej może ulec podczas zimy niepotrzebnemu zniszczeniu. Przestrzeganie zaleceń producenta nie tylko pomoże uchronić betonową nawierzchnię przed pojawieniem się uszkodzeń i mankamentów estetycznych, ale też zagwarantuje nam zimą bezpieczeństwo oraz komfort poruszania się po ścieżkach wokół domu.
Po pierwsze: oczyszczanie, tj. zamiatanie i oczyszczanie z piasku oraz bieżących zabrudzeń. Te czynności powinno się wykonywać przez cały rok, niezależnie od pogody za oknem.
Po drugie: odśnieżanie. Trzeba pamiętać przede wszystkim o tym, że kostce nie służy kontakt z metalowymi narzędziami. Ich używanie może prowadzić do zarysowań i odprysków. Wszelkie metalowe sprzęty lepiej więc zastąpić plastikowymi, niepowodującymi uszkodzeń.
Po trzecie: odladzanie. Podczas pierwszego okresu zimowego po ułożeniu nawierzchni, nie należy stosować środków odladzających.
W późniejszym okresie użytkowania stosować owe środki jedynie w sytuacjach niezbędnych. Ich nadmiar może przyczynić się do powstania przebarwień. Do odladzania świetnie nadają się inne składniki, jak na przykład chlorek magnezu, który jest bezpieczny zarówno dla kostki,
jak i dla środowiska. Środek ten bez problemu można kupić w większości sklepów chemicznych.
Niedozwolone jest mechaniczne usuwanie zalodzonej powierzchni ostrymi, metalowymi narzędziami!
